Fryderyk Chopin. Sprawdź, czy wiedziałeś

Fryderyk Chopin to jeden z najbardziej wpływowych i popularnych kompozytorów fortepianowych w historii, jedna z najważniejszych postaci w historii muzyki polskiej i światowej. Mimo, że żył zaledwie 39 lat, Chopin był i jest postacią ponadczasową i kultową, a jego twórczość pozostaje synonimem najwyższego poziomu sztuki po dziś dzień. Przedstawiamy ciekawostki z życia tego żyjącego 200 lat temu czołowego przedstawiciela i twórcy epoki romantyzmu, którego sława już za jego życia wykroczyła daleko poza granice Polski.

Geniusz ujawnił się szybko

Fryderyk Chopin urodził się w 1810 r. w Żelazowej Woli, ok. 50 km od Warszawy. Ojciec Chopina, Mikołaj, był spolonizowanym Francuzem, który pracował jako guwerner. Jego matka śpiewała i grała na fortepianie, ojciec zaś na flecie i skrzypcach, a Fryderyk już od dzieciństwa interesował się muzyką. W wieku sześciu lat zaczął brać prywatne lekcje u Wojciecha Żywnego, będącego czeskim imigrantem. To właśnie on poznał się na niebywałym talencie chłopca. Chopin zaczął komponować mając zaledwie 7 lat, a na scenie wystąpił już w wieku 8 lat, na koncercie charytatywnym w pałacu Radziwiłłów, grając utwory Wojciecha Gyrowetza, i od tego czasu wszedł na salony polskiej szlachty.

Karierę przerwała gruźlica

Kształcił się w Warszawie, studiował kompozycję i teorię muzyki w latach 1822-1829. W wieku 19 lat zaczął podróżować po Europie jako kompozytor i pianista. Po upadku powstania listopadowego opuścił Polskę i osiadł w Paryżu, gdzie zajmował się nauczaniem i komponowaniem. W 1837 roku Chopin odmówił stanowiska i tytułu „Naczelnego Pianisty Jego Królewskiej Mości”, a w 1848 dał swój ostatni koncert w Paryżu i został zaproszony do odwiedzenia Anglii i Szkocji. Jednak, już rok później zmarł na gruźlicę w swoim domu w Paryżu. Kompozytor chciał, aby po śmierci jego ciało zawieziono do Polski. Niestety, w tamtym czasie nie było to możliwe ze względów politycznych. Dlatego też, podczas sekcji zwłok, wyjęto jego serce i zakonserwowane przewieziono do ojczyzny. Na stałe umieszczono je blisko 100 lat po jego śmierci w warszawskim kościele Świętego Krzyża.

Reklama

George Sand. Jego miłość

George Sand była jedną z czołowych francuskich pisarek epoki romantyzmu. Rozgłos zdobyła śmiałością podejmowanych tematów i niezależnym sposobem bycia, wykraczającym poza przyjęte ogólnie obyczaje. Chopin i George Sand mimo, że poznali się w 1836 r., to byli parą dopiero od 1838 r. Początkowo Chopin niezbyt jej się podobał i z wzajemnością. Jednakże, z czasem on zrobił z niej swoją muzę, a ona kochała się w jego twórczości. Chopin zrezygnował dla niej z planów małżeństwa z Marią Wodzińską, z kolei Sand swoje zamiary wobec Chopina wyłożyła w słynnym 32-stronnicowym liście do W. Grzymały.

Płomienny romans z Chopinem znalazł swoje apogeum w romantycznej podróży na Majorkę. Chopin był wówczas młody, przystojny i elegancki, z kolei George Sand, była niska i tęga, dlatego niektórzy nazywali ją „panem George Sand”. Wobec wybuchu poważnej choroby Chopina, podróż ta zakończyła się niemal tragicznie, a wracając na statku „wypluł miednicę krwi”. Po tygodniach rekonwalescencji w Barcelonie i Marsylii, najbliższe siedem lat wspólnego życia toczyło się regularnie między Paryżem, a dziedzicznym dworem pisarki w Nohant, gdzie przez lata spędzali lata i jesienie.

George Sand przyjęła na siebie funkcje opiekunki, a niekiedy pielęgniarki Chopina. Namiętność przeobraziła się w przyjaźń i przywiązanie. Narastające z czasem nieporozumienia i konflikty rodzinne między George Sand, jej dziećmi i Chopinem, a także jego nasilające się uczucie zazdrości, nie tolerowane przez pisarkę, doprowadziły do zerwania przez nią związku. Latem 1847 roku nastąpiła wymiana serii pożegnalnych listów, poprzedzona opublikowaniem powieści Lucrezia Floriani, w której pisarka w sposób karykaturalny sportretowała byłego kochanka, co spotkało się z powszechnym potępieniem środowiska. W ciągu dziewięciu lat związku, Chopin skomponował dla niej wiele znanych utworów. Po rozstaniu z pisarką tak mocno podupadł na zdrowiu, że praktycznie nie był w stanie tworzyć – udało mu się napisać jedynie parę miniatur.

Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina

Konkurs Chopinowski jest najważniejszym wydarzeniem muzycznym w Polsce i jednym z najważniejszych wydarzeń muzycznych na świecie. To jeden z najbardziej rygorystycznych i najwyższej rangi konkursów pianistycznych. Skupia uwagę nie tylko międzynarodowego środowiska muzycznego i melomanów, ale także tych, którzy na co dzień z muzyką klasyczną niewiele mają styczności. W Polsce jest swego rodzaju świętem narodowym i zajmuje okładki najpopularniejszych gazet. Obok olbrzymiej roli jaką pełni w popularyzacji muzyki Chopina, odkrywa największe talenty pianistyczne, zapewniając młodym muzykom najskuteczniejszy start w międzynarodowej karierze. Organizowany co pięć lat od 1927 roku, został zainicjowany przez polskiego pianistę prof. Jerzego Żurawlewa i odbywa się w Filharmonii Narodowej w Warszawie.

Rok Chopinowski

W roku 2010 przypadła 200. rocznica urodzin Chopina, dlatego Senat i Sejm Polski zdecydowały wtedy, aby nazwać go Rokiem Chopina. W ciągu roku w kilkudziesięciu krajach na całym świecie odbyło się ponad 2000 koncertów, pokazów filmowych, wystaw i innych wydarzeń upamiętniających polskiego muzyka.

autor: KZ | 01.09.2022

źródło: https://chopin.nifc.pl, https://festiwal.nifc.pl