11 listopada Narodowym Świętem Niepodległości

To właśnie w listopadzie 1918 roku państwo Polskie po raz pierwszy od 1795 roku powróciło na oficjalne mapy świata i odzyskało swoją suwerenność po 123 latach zaborów. Współcześnie upamiętniające ten fakt państwowe Narodowe Święto Niepodległości obchodzone jest 11 listopada, w rocznicę przekazania władzy wojskowej Józefowi Piłsudskiemu. Warto jednak pamiętać, że kilka dni wcześniej, w nocy z 6 na 7 listopada w Lublinie powstał rząd Ignacego Daszyńskiego, powołany przez działaczy lewicy niepodległościowej. Następnie, 10 listopada na dworzec główny w Warszawie z Berlina przybył Józef Piłsudski, zwolniony z więzienia w Magdeburgu. Został powitany przez regenta, księcia Zdzisława Lubomirskiego, zaś generał-gubernator Hans von Beseler formalnie przekazał władzę Radzie Regencyjnej.

Naczelny Dowódca Wojsk Polskich

11 listopada Rada Regencyjna zwierzchnią władzę nad wojskiem przekazała Józefowi Piłsudskiemu i mianowała go naczelnym dowódcą wojsk polskich. Tego samego dnia oswobodzono Warszawę od Niemców. Następnie, po pertraktacjach Piłsudskiego z Centralną Radą Żołnierską wojska niemieckie zaczęły wycofywać się z Królestwa Polskiego. W ciągu 7 dni ewakuowano ok. 55 tys. żołnierzy niemieckich. 16 listopada Piłsudski wysłał telegram do rządów państw uczestniczących w I wojnie światowej oraz państw neutralnych i zawiadomił ich o powstaniu niepodległego państwa polskiego.

Wybory do sejmu ustawodawczego

Dwa dni później powołał rząd Rzeczypospolitej Polskiej, którego premierem został Jędrzej Moraczewski. Następnie, 22 listopada Józef Piłsudski i Jędrzej Moraczewski wydali dekret o ustanowieniu najwyższej władzy reprezentacyjnej Republiki Polskiej, w wyniku którego Piłsudski został tymczasowym Naczelnikiem Państwa, powoływał rząd i wyższych urzędników oraz zatwierdzał dekrety wydawane przez rząd. Już 16 stycznia 1919 r. rząd Moraczewskiego podał się do dymisji, a na czele nowego gabinetu stanął Ignacy Paderewski i 10 dni później odbyły się wybory do Sejmu Ustawodawczego.