Kogo dotyka problem FOMO

FOMO jest to strach przed przegapieniem satysfakcjonujących doświadczeń, związanych z byciem online. Centralnym elementem FOMO jest potrzeba ciągłego pozostawania w kontakcie z siecią społecznościową, co skutkuje częstym korzystaniem z serwisów społecznościowych i komunikatorów. Problem ten dotyczy znacznej liczby polskich internautów. Już 14% z nich charakteryzuje się wysokim poziomem FOMO, a kolejne 67% doświadcza syndromu w średnim nasileniu. W grupie młodych ludzi, w wieku 15-19 lat, wysoki i średni poziom FOMO dotyka aż 94%.

Definicja i geneza syndromu

Wyrażenie FOMO zostało po raz pierwszy rozpowszechnione w mediach na początku 2010 roku wraz z rosnącą obecnością smartfonów. Od samego początku FOMO było charakteryzowane jako bodziec wywołujący niepokój i zostało zdefiniowane w literaturze naukowej, jako obejmujące dwa podstawowe odczucia: obawę, że inni mają satysfakcjonujące doświadczenia, z których jestem wykluczony, oraz uporczywe pragnienie pozostawania w kontakcie z ludźmi w sieci społecznościowej. Pierwszy komponent odwzorowuje poznawczy aspekt lęku, podczas gdy ten drugi obejmuje strategię behawioralną mającą na celu złagodzenie takiego lęku. Obecnie ten behawioralny składnik FOMO najczęściej polega na częstym sprawdzaniu serwisów społecznościowych i komunikatorów w celu utrzymania kontaktów społecznych i uniknięcia utraty satysfakcjonujących doświadczeń.

Badania NASK „Nastolatki 3.0”

Badania NASK „Nastolatki 3.0” realizowane w 2020 r. wskazują, że internet wciąga młodych ludzi coraz mocniej. Obecnie nastolatki spędzają w sieci w czasie wolnym średnio 4 godz. i 50 min. dziennie. W dni wolne od zajęć szkolnych czas ten wydłuża się już do 6 godz. i 10 min. Niemal co dziesiąty (11,5%) nastolatek w wolnym czasie jest aktywny w sieci ponad 8 godz. dziennie, a co piąty (21,3%) spędza tyle czasu przed monitorem w dni wolne od szkoły. Co szósty nastolatek (16,9%) intensywnie korzysta z internetu w godzinach nocnych, czyli po godz. 22.