Cuda architektury starożytnego świata, które przetrwały do dziś

Cuda architektury starożytnego świata, które przetrwały do dziś

Cuda architektury starożytnego świata, które przetrwały do dziś
Foto: Meenakshi Vinay Rai / pexels.com

Starożytność to okres obejmujący dzieje regionu basenu Morza śródziemnego, Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu od powstania pierwszych cywilizacji do około V wieku n.e., czyli końca panowania ostatniego cesarza Imperium Rzymskiego. W tym okresie powstało nie tylko oficjalnie ustanowione „Siedem cudów świata”, ale również wiele innych monumentalnych budowli, która zachwycają od tysięcy lat i przetrwały do dziś.

Piramida Cheopsa w Gizie

Wielka Piramida w Gizie jest jedną z najbardziej niesamowitych budowli, jakie kiedykolwiek stworzono przez ludzkość. Dosyć, że znajdowała się wśród siedmiu cudów starożytnego świata, to jako najstarsza z nich, jedyna przetrwała do teraźniejszości, co wskazuje, że budynek ma około 4 570 lat.

Reklama

Wielka Piramida w Gizie, znana również jako Piramida Cheopsa lub Piramida Cheppsa, mierzy 146 metrów, co czyni ją drugą co do wielkości piramidą, jaką kiedykolwiek zbudowano. Powstała w okresie Starego Państwa ok. 2560 lat p.n.e. z przeznaczeniem na grobowiec faraona Cheopsa, prawdopodobnie według projektu Hemona. Budowa trwała 20 lat, a pracowało przy niej setki tysięcy niewolników i płatnych robotników. Całkowita masa egipskiej piramidy szacowana jest na 5,9 miliona ton. Składa się z ok. 2,3 miliona kamiennych bloków, z których każdy waży średnio 2,5 tony. Największe bloki, które trzeba było sprowadzić Nilem, ważyły nawet 15 ton. Wielka Piramida w Gizie pozostawała najwyższą budowlą na świecie przez 3 800 lat, aż do ukończenia londyńskiej katedry w Lincoln w 1311 roku. Piramida jest częścią nekropolii memfickiej. Piramida Cheopsa wraz z piramidą Chefrena i piramidą Mykerinosa stanowią najokazalszy i najbardziej znany w świecie zespół piramid, a w ich pobliżu znajduje się Wielki Sfinks.

Rzymskie Koloseum

Było to miejsce w starożytnym Cesarstwie Rzymskim służące głównie do oglądania niewolniczych walk gladiatorów lub walk zwierząt. Zbudowany w latach 72-80 n.e., jest symbolem starożytnej cywilizacji rzymskiej. Budynek zewnątrz jest idealnie okrągły, oglądany z góry jest owalny. Zajmuje powierzchnię ok. 20 000 metrów kwadratowych, oś długa wynosi ok. 188 metrów, zaś oś krótka ok. 156 metrów, obwód to ok. 527 metrów, a wysokość muru wynosi ok. 57 metrów. Budynek mieścił aż 50 000 osób.

Koloseum zostało zbudowane przez trzech cesarzy z dynastii Flawiuszów, w tym przez rzymskiego cesarza Wespazjana , który zmusił do niewoli kilkadziesiąt tysięcy żydowskich i arabskich jeńców wojennych, aby uczcić zwycięstwo podboju Jerozolimy . Inna teoria głosi, że schwytanych niewolników sprzedawano miejscowym Rzymianom za ogromne pieniądze, które wspierały gigantyczne wydatki na budowę Koloseum. Jednakże, wszystko wskazuje na fakt, że ludzie, którzy faktycznie zbudowali budynek, byli bardziej wykwalifikowanymi architektami i robotnikami.

Reklama

Pod obszarem areny Koloseum są ukryte piwnice, w których przechowywano żywy inwentarz, ale przede wszystkim gladiatorów, którzy następnie brali udział w igrzyskach i przedstawieniach. Istniały także szkoły gladiatorów specjalizujące się w ich szkoleniu. Koloseum zapewniało fundusze na 4 szkoły, które mogły zrzeszać 2 000 gladiatorów. W rzeczywistości te szkoły były niczym innym jak połączeniem obozów szkoleniowych i więzień, ponieważ zdecydowana większość gladiatorów pochodziła z Cesarstwa Rzymskiego.

Partenon na Akropolu

Starożytna Grecja składała się z miast-państw różnej wielkości, a każde z nich miało swojego patrona. Według legendy zarówno Atena, bogini mądrości, jak i Posejdon, bóg morza, mieli nadzieję nazwać swoim imieniem centralne miasto-państwo Grecji i stać się jego patronem. W rezultacie, Atena pokonała Posejdona i stała się opiekunką Aten. Ponieważ mądrość Ateny pochodzi z jej dziewictwa, a w języku greckim dziewica jest tłumaczona jako partenon, więc świątynia poświęcona Atenie nazwana została Partenonem.

Partenon został wybudowany w V wieku p.n.e. Znajduje się w najwyższym punkcie Akropolu, w centrum Aten i jest otoczony z trzech stron klifami. Świątynia jest zbudowana z ponad 20 000 ton marmuru oraz ponad 10 000 głazów, a pięćdziesiąt osiem wysokich kamiennych filarów służy jako podpory.

Cuda architektury starożytnego świata, które przetrwały do dziś
Partenon na Akropolu | Foto: Mel Giannakis / pixabay.com

Warto podkreślić, że kolor też nie jest przypadkowy, aby odzwierciedlić piękno i czystość Ateny, cały budynek świątyni jest biały. W świątyni znajdował się ogromny posąg bogini Ateny, który miał 12 metrów wysokości, był zdobiony złotem oraz kością słoniową i był wówczas największym posągiem Ateny na świecie. W IV wieku n.e., gdy Grecja została zajęta przez legiony rzymskie, miasto nie mogło już czcić greckich bogów i zostało zmuszone do przejścia na monoteistyczne chrześcijaństwo. W rezultacie częściowo zburzono również Partenon, a kolos Ateny został skradziony przez Rzymian i zniszczony w drodze. W połowie XV wieku, wraz z powstaniem tureckiego imperium osmańskiego, Partenon został przekształcony w lokalny meczet. Dzisiaj, Partenon częściowo zrekonstruowany, stanowi jedno z najpopularniejszych miejsc w całej Grecji odwiedzanych przez turystów.

Jordańska Petra

Słynne, starożytne miasto Petra znajduje się na pustyni południowej Jordanii i obecnie jest jednym z najbardziej prestiżowych miejsc historycznych w tym kraju. Położenie geograficzne Petry jest niezwykle tajemnicze i bardzo szczególne. Jedyne wejście to wąski kanał kanionu o długości około 1,5 km. Najszerszy punkt tego kanionu ma około 7 metrów, a w najwęższym miejscu może przejechać tylko dorożka. Miasto zostało zbudowane około VI wieku p.n.e. przez Arabów Nabat, koczowniczy lud, który tu mieszkał. Petra ukryta jest w odizolowanym, głębokim górskim kanionie łączącym Morze Martwe i Cieśninę Akaba. Otaczają ją góry, przez które przechodzą kaniony i przejścia, a budynki są w większości wyrzeźbione i wykopane w skale, w tradycjach wschodnich i stylach greckich. Jednym z takich budynków jest amfiteatr w stylu rzymskim, który może pomieścić ponad 2 000 osób, a scena i widownia są wykute w skale.

Reklama

Mieszkańcy Nabat byli znakomitymi inżynierami, na klifach pierwszej linii nieba znajdują się kanały wodne, które dostarczały wodę pitną do miasta. Wysokie i majestatyczne świątynie miasta Petra rozmieszczone są na skalnych ścianach okolicznych klifów, z naprzemiennymi okapami i nakładającymi się na siebie świątyniami, które są bardzo spektakularne. Liczne grobowce są wykonane z różowego piaskowca, zmieszanego z wieloma innymi kolorami.

Na początku XIX wieku Petra była całkowicie odizolowana od świata zachodniego. W 1812 roku młody szwajcarski odkrywca Johann Beckhardt zainteresował się badaniami nad cywilizacją arabską i otrzymał polecenie wyjazdu do Afryki. W drodze z Damaszku do Kairu usłyszał o niesamowitym mieście chronionym przez góry Wadi Musa. De facto był pierwszym mieszkańcem Zachodu, który potwierdził istnienie legendarnego Petrashana.

Akwedukt Pont Du Gard

Jednym z najwspanialszych zabytków na świecie zachowanym do dziś jest rzymski akwedukt Pont du Gard. Zaprojektowany i zbudowany przez rzymskich architektów i inżynierów hydraulicznych, most ten jest arcydziełem technologii i sztuki. To zadziwiające dzieło inżynierii i jednocześnie bardzo malownicze miejsce. Akwedukt był jednym z największych osiągnięć inżynieryjnych Cesarstwa Rzymskiego i był najwyższym akweduktem zbudowanym 2000 lat temu. Tylko pięć lat zajęło zbudowanie długiego na 360 metrów i wysokiego na 50 m budynku, który jest częścią 50-kilometrowego, w większości podziemnego kanału, który biegnie od rzeki Eure do najważniejszego rzymskiego miasta Nimes.

Mosty akweduktowe, budowane w całej Europie, były jednym z najważniejszych symboli Cesarstwa Rzymskiego. Te arcydzieła prezentują umiejętności inżynierskie starożytnych oraz ich zdolność do zarządzania wodą, najcenniejszą cieczą na Ziemi.

Reklama

Patrząc na ten starożytny cud architektury, można sobie wyobrazić, jak Imperium Rzymskie było potężne i nowoczesne. W czasach starożytnych kontrolowanie przepływu i zaopatrzenia w wodę było kluczowe dla sukcesu Cesarstwa Rzymskiego. System akweduktów i mostów rozsianych po całym kontynencie europejskim był bardziej złożony niż jakikolwiek inny budynek, jaki kiedykolwiek zbudowano. Technologia wynaleziona przez Rzymian jest nadal w użyciu, a wiele części świata nadal przyjmuje tę technologiczną innowację sprzed 2000 lat.

 

źródło: tematem.pl , X

autor: KZ | aktualizacja 27.03.2024, 8:11

tagi: Styl życia, Nauka, Technologie, Podróże

NIE PRZEGAP

W tematem.pl

Reklama