Historia sznycla

Danie powstało w XVIII wieku, a jego początki są związane z kuchnią wojskową. Podczas wojen, żołnierze potrzebowali szybkich i pożywnych posiłków, które można było łatwo przygotować na froncie. Z tego powodu mięso często rozbijano, panierowano i smażono, aby było gotowe do spożycia w krótkim czasie.

Pierwsze wzmianki o panierowanym mięsie wiedeńskim pochodzą z książki kucharskiej „Cooks Dictionary” autorstwa Anglika Charlesa Elmé Francata, która ukazała się w 1723 roku. Opisane w niej techniki panierowania są podobne do tych, które stosuje się w przygotowaniu dania.

Słowo „schnitzel” pochodzi z języka niemieckiego i oznacza „plaster”. „Wiedeński” zaś odnosi się do Wiednia, stolicy Austrii. Chociaż panierowane i smażone mięso istniało w innych kuchniach europejskich, to właśnie w Wiedniu to danie przyjęło swoją charakterystyczną formę.

Danie znane i lubiane

W ciągu XIX wieku posiłek ten zyskał na popularności w austriackich restauracjach i kawiarniach. Stawał się symbolem kuchni wiedeńskiej oraz austriackiej gościnności. Szczególnie ważną rolę w popularyzacji tego dania odegrały kawiarnie wiedeńskie, które były miejscem spotkań intelektualistów, artystów i mieszczan.

Dzięki migracji i rozwojowi turystyki, schnitzel wiedeński zaczął zdobywać popularność poza granicami Austrii. Obecnie jest rozpoznawalnym daniem na całym świecie i często serwowanym w niemieckich, austriackich oraz innych restauracjach oferujących kuchnię środkowoeuropejską.