Historia dania

Lasagne to starożytne danie, które ma swoje korzenie w rejonach śródziemnomorskich. Początki lasagne można śledzić aż do starożytnego Rzymu, gdzie zaczęto łączyć różne warstwy makaronu z różnymi rodzajami mięsa i sosów.

Pierwsze znane wzmianki o podobnym daniu pochodzą z okresu starożytnego Rzymu. W książce kulinarniej pt. „Apicius” pochodzącej z IV lub V wieku n.e. można znaleźć opis potrawy podobnej do lasagne, w której używano warstw makaronu z mięsem i serem. Jednak wtedy makaron był gotowany oddzielnie, a potem układano go warstwami z mięsem.

Włosi przyczynili się do rozwoju dania, które z czasem stało się bardziej zbliżone do dzisiejszej lasagne. W średniowieczu, w rejonie Emilia-Romania we Włoszech, makaron stał się integralną częścią tego dania, a sosy mięsne i sery były również coraz bardziej powszechne.

Uwielbiana potrawa

Lasagne stała się symbolem włoskiej kuchni i cieszyła się popularnością w różnych regionach Włoch. Receptury różnią się w zależności od regionu, a każdy ma swoje własne wersje tego dania. Współczesna lasagne, z warstwami makaronu, sosu mięsnego, sosu beszamelowego i serów, stała się szeroko znana na całym świecie. To danie jest popularne w wielu kuchniach i kulturach, często przygotowywane w domach oraz serwowane w restauracjach.

Dzięki swojej złożonej historii i wszechstronności, lasagne stała się jednym z klasycznych i lubianych dań na całym świecie, łącząc tradycję z nowoczesnością i smakiem.