Dofinansowanie w ramach tarczy antykryzysowej

W czasie pandemii COVID-19 w ramach wprowadzonej tarczy antykryzysowej równolegle funkcjonowały różne rozwiązania mające na celu ochronę miejsc pracy. Art. 31zo ustawy przewidywał zwolnienie pracodawcy z płatności składek ZUS, natomiast na podstawie art. 15gg ustawy covidowej oferowano dofinansowanie wynagrodzeń i składek ZUS z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Korzystanie z obu trybów wsparcia

Skorzystanie ze świadczeń FGŚP było możliwe jedynie, jeśli pracodawca nie skorzystał z obu opcji jednocześnie. Powyższa zasada nie wykluczała jednak skorzystania z każdego z rodzajów wsparcia w różnym czasie, w odniesieniu do składek ZUS za różne miesiące, także do tych samych pracowników. W czasie pandemii wielu przedsiębiorców korzystało z obu trybów wsparcia, względem tych samych pracowników, lecz za różne okresy.

Wojewódzkie Urzędy Pracy wzywają do zwrotu dofinansowania

Wbrew przytoczonym wyżej przepisom, Wojewódzkie Urzędy Pracy wszczynają obecnie postępowania w całym kraju, żądając zwrotu dofinansowania wypłaconego z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Twierdzą, że skorzystanie z dwóch trybów dofinansowania na tych samych pracowników było niedopuszczalne.

Zwrot wsparcia z tarczy antykryzysowej

Kluczowe jest określenie co oznacza zwrot „taki sam tytuł wypłaty”, użyty w przepisach dotyczących finansowań. Według organów administracji publicznej obejmuje on ogólnie wszystkie świadczenia jednego rodzaju np. składki ZUS i wynagrodzenia we wszystkich miesiącach zatrudnienia. Sądy administracyjne uznały jednak takie rozumienie za niedopuszczalne, wskazując że powyższy zwrot dotyczy konkretnego świadczenia dla pracownika w dokładnie określonym okresie np. wynagrodzenia w maju 2020 r.

Dlatego niezgodna z prawem byłaby wyłącznie pomoc przyznana dla tych samych pracowników za te same okresy rozliczeniowe. W przeciwnym razie, jeżeli dofinansowanie objęło różne okresy, jego zwrot nie jest uzasadniony.